Mikilvægi svefns
Flestir unglingar þurfa 9 klukkustunda svefn á næturna. Hins vegar eru ekki margir sem fylgja þessum viðmiðum vegna þess að þeir átta sig ekki á afleiðingunum. Því minni svefn sem manneskja fær því meiri breytingar verða á skapi og áhugahvötin minnka. Þessir unglingar sofa lítið á virkum dögum og reyna að bæta það upp um helgarnar. Þessi hegðun byrjar hjá börnum sem eru að komast á kynþroskaaldurinn og misræmið milli svefntíma á virkum dögum og um helgar á það til að aukast eftir því sem barnið verður eldra. Ýmsir þætti stuðla að ósamrýmanlegum svefntímum hjá unglingum. Má þar nefna líkamlegar breytingar vegna kynþroska, minna aðhald frá foreldrum varðandi svefntíma barna sinna eða hversu
snemma skóli byrjar á morgnana. Ónógur svefn getur t.d. haft neikvæð áhrif á frammistöðu unglinga í námi og/eða tómstundum.
Í rannsókn Mateo, Diaz-Morales, Barreno, Prieto og Randler frá árinu 2013 leiddu niðurstöður í ljós að stúlkur sýndu óreglulegra svefnmynstur en strákar. Hins vegar sváfu þeir lengur um helgar, líklega vegna uppsafnaðrar svefnskuldar, og sýndu einkenni félagslegrar flugþreytu (e. social jet lag), sem er misræmið sem skapast milli félagslegs og líffræðilegs svefntíma. Rannsakendur halda að breytingarnar sem byrja um kynþroskaaldurinn seinki svefntímum stelpna á kvöldin.
Rannsókn Wolfson og Carskadon frá árinu 1998 sýnir að unglingar með óreglulegt svefnmynstur áttu við fleiri hegðunarvandamál að stríða. Þeir túlka þessar niðurstöður sínar á þann veg að slæmar svefnvenjur hafi áhrif á hegðun og skap en orsakasambandið getur einnig verið í gagnstæða átt. Þeir einstaklingar sem sofa ekki nóg sýna líka aukin tilfinningaleg viðbrögð við streituvekjandi atburðum.
Búið er að sanna að unglingar sem eru óreglulegri í svefnmynstri sínu hafa frekari tilhneigingu til þess að greina frá auknum kvíðaeinkennum. Mikilvægt er því að koma auga á og veita meðferð við svefnvandamálum á meðan vandamálið er nýlegt.