Við tókum viðtal við Ellen Sif, sálfræðing. Ellen er menntaður sálfræðingur og útskrifaðist árið 2015 frá Háskóla Íslands með cand psych gráðu á barnasálfræði. Ellen vinnur á Litlu Kvíðameðferðarstöðinni sem er sálfræði- og ráðgjafaþjónusta fyrur börn, unglinga og ungmenni á aldrinum 0-20 ára. Þau sérhæfa sig í kvíðameðferð og öðrum tilfinningavöndum.
Fyrsta spurningin okkar var hvort svefn hefði áhrif á kvíða. Ellen sagði frá því að með því að sofa vel er maður tilbúnari til þess að hefja daginn eða takast á við vandamálin sem kvíðasjúklingar hafa. Hún hefur sjálf tekið eftir muni á skjólstæðingum sínum ef þeir sofa vel og þeir segja sjálfir frá svefnvenjum sínum og þetta er það fyrsta sem hún spyr þau þegar þau koma í fyrsta viðtalið sitt. Þegar Ellen er að hjálpa skjólstæðingum sínum segist nánast alltaf nota hugræna atferlismeðferð. Þar sem fólki er kennt að takast á við vandamálin í litlum sem stórum skrefum. Ellen sagði einnig að hreyfing og útivera væri mjög góð fyrir mann ef maður væri með kvíða. “Þegar við hreyfum okkur framleiðir líkaminn vellíðunarhormón eins og endorfín og getur minnkað framleiðslu á streituhormóninu cortisol”.
Þegar samtalið fór í átt að muni milli kynja sem fara í kvíðameðferð útskýrði Ellen að munurinn milli stelpan og stráka sem fara í kvíðameðferð getur verið mikill en þegar fólk er komið með kvíðaröskun er munurinn ekki mikil ef þá einhver.
Ein mikilvægast spuring viðtalsins var hvort það passi að kvíði hafi aukist um 10% frá árinu 2000, eða hvort það væri aðeins ofgreining?
Ellen sagðist ekki geta staðfest ástæður aukningarinnar en að það væri margt í umræðunni sem vert væri að nefna. Rannsóknir benda til þess að unglingar í dag séu meðvitaðra um tilfinningar sínar núna en unglingar í gamla daga. Hún telur að samfélagsmiðlar gætu einnig tengst þessari aukningu en segir að það útskýrir ekki allt. Annað sem hún minntist á var að skortur á hreyfingu og útiveru gæti einnig verið ein af ástæðunum, þar sem margir unglingar kjósa heldur að vera inni í tölvunni en úti.